© 2007-2022 Copyright © MAS Kim Moo. Alle rechten voorbehouden.
Oorsprong van Taekwondo
De oorsprong van deze zelfverdedigings- en vechtkunst ligt in Korea en wordt ook wel eens
vergeleken met shotokan karate ("Koreaans karate"). Alhoewel de wering en standen ongeveer
hetzelfde zijn als bij shotokan karate, legt taekwondo meer accenten op de ontwikkeling van
traptechnieken, beweeglijkheid en aaneenschakelingen van diverse technieken (dynamischer).
Echter, voor de duidelijkheid moet gesteld worden dat Taekwon-Do op de manier van de oude
grootmeesters ook een significante rol heeft voor het gebruik van de vuisten.
De naam Taekwon-Do is afgeleid van taekgyeon(택견). Taekgyeon was een vorm van zelf-
verdediging die reeds meer dan 1000 jaar geleden bestond. Hoewel er dus enig verwantschap
bestaat tussen taekgyeon en taekwondo is deze slechts oppervlakkig. Behalve dat in beide
sporten de beoefenaars zich veel van traptechnieken bedienen zijn er verder geen
overeenkomsten en verschillen de traptechnieken enorm. Men probeert vaak om taekwondo
een langere geschiedenis toe te dichten dan historisch kan worden bewezen de link tussen
taekwondo en taegkyon in stand te houden. Taekwondo is vrij recent ontstaan uit Japans karate.
Ondertussen heeft taekwondo zich echter ontwikkeld tot een op zich zelf staande unieke stijl.
Taekwondo training
Taekwondo training omvat de volgende onderdelen:
•
Techniektraining: standen, trappen, stoten en weringen (blokkeringen)
•
Stijlvormen (Poomsee): uitvoering van technieken, volgens een vastgestelde volgorde
(vaste vormen)
•
Sparren (Kyorugi): één-, twee- en driestapsparren, vrij sparren, gearrangeerd sparren en
het traditionele sparren.
•
Breektesten (Kyok Pa): het breken van planken e.d., middels van tevoren bepaalde
taekwondotechnieken
•
Zelfverdediging (Hosinsul): het nabootsen van de realiteit, waarbij ook geoefend wordt
zich te bevrijden uit verwurgingen, armklemmen, omklemmingen, e.d